قرض الحسنه

معنای لغوی قرض الحسنه

کلمه قرض الحسنة از دو قسمت ترکیب شده است:

1) قرض: به معنای بریدن و قطع کردن است و مالی را که به دیگری داده می‌شود به شرط بازگرداندن (عین یا بدل آن) قرض می‌خوانند؛(1) گویا قرض دهنده، آن مال را از بقیّه احوالش بریده است.(2)

2) الحسنه: در قرآن کریم، واژه «حسن» صفت قرض الحسنه قرار گرفته است؛ حسن یعنی زیبا و نیکو(3) و قرض نیکو آن است که از مال حلال باشد و آن را با منّت گذاردن و اذیّت، ضایع نکند. (4)